reis naar het noorden

Hier dan in het kort mijn verslag van mijn reis naar het noorden vorige week. Maandagochtend vertrokken we dan in een gehuurde auto met chauffeur naar het noorden. De chauffeur reed behoorlijk aan op de relatief goede wegen naar het noorden. Alleen, vooral in het zuiden nog, zitten er veel gaten in het wegdek dus reden we soms zigzaggend over de weg om de gaten te vermijden. Na 7 uur waren we al in Natitingou, een stad in het noorden. Hier schreven we ons bij een hotel voor de nacht en regelde we bij hetzelfde hotel ons verblijf in het Pendjari park de volgende dag. Er was al een gids met een 4x4 wagen geregeld die ons de komende 2dagen zou begeleiden in het park. De volgende ochtend om 5 uur vertrokken we richting het park. Rond 7uur waren we de ingang van het park. Het duurde even voordat we de eerste dieren zagen, het eerste wat we zagen was een antilope, die we nog vele malen zouden zien. Behalve de dieren is ook de natuur in het park erg mooi. Je vind er van alles: savanna, bergen, heide, groene bomen, dorre vlaktes, baobabs, palmbomen, rivieren etc Ook zie je veel grote hopen van termieten, hele kunstwerken. Toen we bij het meer arriveerder waar de dieren s`ochtends komen te drinken, was het al laat in de ochtend en dus heb je veel dieren gemist. Op een verhoogde uitkijkpost kon je het meer overzien. In het meer zwommen enkele nijlpaarden en op de oever lagen krokodillen, sotnden reigers en antilopes en in de toppen van de bomen zaten een paar mooie grote vogels. Je hebt daar echt een prachtig uitzicht met totale rust om je heen. Vervolgens gingen we naar het hotel in de park, waar we even uitrusten bij het zwembad en om 16u vertrokken we voor het tweede gedeelte van de safari tot dat de avond viel. De volgende ochtend vertrokken we weer door het park richting de uitgang. We hadden inmiddels heel wat dieren gezien: antilopes, aapjes, buffels, nijlpaarden, verschillende vogels, krokodillen, zwijnen.. maaar de grote dieren als olifant, leeuw en luipaard bleven uit ons gezichtsveld. We baalden toch wel een beetje dat we de olifant niet hadden gezien, maar toen ineens vlak voordat we het park uitgingen was daar toch nog een olifant. bWe konden zijn voorkant niet zien, maar toch het is altijd beter dan geen. Eenmaal uit het park gingen we naar Tanougou waar er een waterval was. Hier kon je aan de onder de waterval in een memeertje zwemmen. Er liepen een suk of 5 mannen met ons mee en we vroegen ons af waarvoor dat nodig was, maar als snel bleek dit wel degelijk nodig omdat je over grote stenen een gevaarlijke klim naar boven moest maken en dan kon je een helpende hand wel gebruiken.Na anderhalfuur vertrokken we weer naar Natitingou, waar we weer overnachtten. Met een andere gids en onze chauffeur gingen we de volgende dag naar de Tata Somba`s, dit zijn hutjes gemaakt van aarde en met rieten dakjes(op de foto`s kun je het best zien hoe ze daar wonen, in woorden is het moeilijk uit te leggen). De bewoners leven van de natuur en de annen gaan zelf nog op jacht met pijl en boog. De mensen dragen wel veelal westerse kleding, alszij het viese, versleten kleren. En vaak met ontbloot bovenlijf. Alles deed me een beetje denken aan groeten uit de rimboe. Je komt echt in een heel andere wereld, ver weg van alle moderne uitvindingen. We bezochten in totaal drie tata somba`s. Vaak leeft één familie in een tata somba die afgelegen van de volgende somba ligt. Vervolgens reden we verder naar de Tanéka villages. Hier regelde we weer een nieuwe gids, die ons rondleidde door het oude gedeelte van het dorp. Het oude gedeelte heeft nog kleine huisjes van gebakken steen en weer rieten daken. Een familie bezit vaak zo`n groepje huisjes: een huisje voor de keuken, een voor te slapen en een opslagplaats van het eten. Het leven is wel vergelijkbaar met die van de tata somba`s. We bezochten daar de tombe van de guerisseur (traditionele medicijnenman. Als die komt te overlijden worden ze allemaal begraven in dezelfde tombe, om en om horizontaal verticaal. En wanneer het vol is worden de eerste (ondersten) verplaatst naar de zijkanten. Bij de begravenis wordt een rund geofferd. Zelf ontmoetten we ook nog de huidige guerisseur op het marktplein. Hierna vertrokken we verder naar onder naar het dorp Dassa Zoumé (stad van de 41 heuvelen ook wel genoemd) Waar we een hotel voor de nacht opzochten. Zo als de bijnaam van de stad al egt heb je daar in de omgeving veel bergen en dus gingen we de volgende ochtend ebergen in. Eerst zouden we nog in een piroque nijlpaarden spotten langs de rivier Oueme. Maar eenmaal daar vroegen ze ineens 8000 cfa ervoor, terwijl we hadden afgesproken om voor de hele dag 10000 tee betalen en misschien nog 2000cfa bij wouden betalen over die dag, dus dit ging er nogal overheen. In onze reisgids van Benin stond ook dat dit ong 3000 moest kosten, dus we lieten het maar zitten en gingen direct met onze gids voor die dag de rotsen in om daar te voet omhoog te gaan. In de rotsen zag je wat fetish en had je een mooi uitzicht over Dassa. Eenmaal terug op de grond zagen we een houten paard op wielen, die van een oude koning van Dassa was geweest en nu in bezit is van de kleinzoon en daarna gingen we naar een katholieke basiliek even uit Dassa. Die ligt bij de grot, waar Maria een keer aan iemand is verschenen en is nu een pelgrimsoord geworden. De basaliek is enorm en wat mij verteld is, zit hij elke zondag vol, wat moeilijk te geloven is. Het binneninterieur is nogal kitscherig met een felroze boog en daarachter het altaar met aan de muur erachter een grote kleurrijke tekening met een groot rood plastic kruis. En naast het altaar een beeld van maria met ervoor altaar van nepbloemen en aan de andere kant een offer met een eeuwig brandend lichtje (gewoon laserlichtje) dat staat voor dat god altijd bij je is. Toen zat de reis ervoor mij op, want we reden verder naar Abomey, waar Nannette en haar moeder bleven tot de volgende dag en aangezien ik daar later kom te wonen, had het geen zin dat ik daar bleef dus ik ging meteen door naar Abomey-Calavi, waar onze chauffeur mij thuis afzette en toen weer terugkeerde naar Abomey. Al met al is het een super leuke reis geweest, waar we heel wat in hebben gezien en meegemaakt.

Fijne kerstdagen (hier is het maar één dag) en alvast een gelukkig nieuwjaar als ik jullie niet meer spreek!