Het einde van het avontuur

Hallo allemaal!

Mijn uitzicht op dit moment is een helder blauwe zee, wit strand en palmbomen....oftewel ik ben op Zanzibar. Een paradijslijk eiland, alleen het weer werkt niet helemaal mee aan het beeld. Helaas bedekken wolken regelmatig de zon, dus echt met een kleurtje komen we niet thuis. Maar desondanks genieten we wel van de laatste dagen van de vakantie, voordat ik aanstaande zaterdag terugvlieg naar Nederland. Mijn stage in het ziekenhuis is afgerond en de afgelopen weken heb ik vakantie gevierd. In deze blog wil ik jullie meenemen op bergbeklimming en safari.

Mijn vakantie heb ik niet alleen doorgebracht. Ik kreeg namelijk bezoek uit Nederland. Eerst kwam mijn mem met een vriendin en een week later volgde mijn zus. Zodoende kon ik een deel van mijn familie laten zien waar ik al die maanden heb gewoond. In mijn blogs probeer ik wel zoveel mogelijk een inkijkje in mijn Afrikaanse leven te geven, maar een echte voorstelling krijg je toch pas als je er zelf bent. Dus heb ik ze zoveel mogelijk van de stad laten zien, meegenomen in ritjes in de dalla-dalla en bajaj en voorgesteld aan mijn gemaakte Afrikaanse vrienden. Na 10 dagen was het tijd om mem en haar vriendin uit te zwaaien op het vliegveld en een dag later vertrokken mijn zus en ik met de bus naar het noorden. We gingen namelijk de grote toeristische trekpleisters van Tanzania opzoeken. Als eerste gingen we bergbeklimmen. Nu is Kilimanjaro de hoogste en bekenste berg in Tanzania, maar zijn buurman is Mt. Meru en deze berg gingen wij beklimmen. Het is met zijn 4566m de een op na hoogste berg in Tanzania. We werden 's ochtends opgehaald bij het hotel door de touroperator en de eerste stop was een outdoor winkel om ons goed uit te rusten voor de klim. Toen we de winkel weer uitkwamen waren we zodanig uitgerust dat we zo een elfstedentocht hadden kunnen schaatsen: wind- en regenjack, handschoenen, bivakmuts, thermo onderkleding, fleecejacket etc. Onderaan de berg ontmoeten we de groep met wie we de tocht omhoog zouden maken. De groep bestond uit een mix aan nationaliteiten uit Rusland, Duitsland, Australië, Nieuw Zeeland en Amerika. Daarnaast werd de groep aangevuld met gidsen, koks, porters en een ranger. De eerste dag trokken we door open graslanden en bos en onderweg kwamen we giraffes en buffels tegen. Na 5 uur te hebben gelopen kwamen we aan bij de hutten waar we zouden overnachten. Eenmaal in het kamp konden we uitrusten want er wordt voor ons gekookt en we kunnen even later zo aanschuiven aan tafel. De thermokleding en fleecevest moeten inmiddels wel aan, want we zitten inmiddels op 2500m hoogte en het is aardig afgekoeld. De volgende dag is een korte dag van 4 uur, maar het is wel 4 uur lang trap omhoog lopen. Mijn conditie is na 5 maanden Afrika op zijn zachtgezegd niet meer optimaal en het dus nog een hele uitdaging voor mij. 's Middags kunnen we naar de top van 'little Meru' klimmen, maar ik besluit de groep achter te laten en mijn rust te pakken voor morgen wanneer we naar de echte top gaan. Het is een korte nacht want om half 2 vertrekken we voor de laatste klim naar de top. Het is zo'n 5 uur naar de top en de tocht gaat langs de kraterrand. Het landschap verandert van bos in kale rotsen en as. Onze hoofdlampen moeten ons het pad beschijnen over de vele rotsen en het is nog een heel geklauter zo in het donker. De laatste loodjes naar de top wegen erg zwaar. De benen worden moe en ook de hoogte begint mee te spelen, maar de prachtige sterrenhemel maakt een hoop goed. Ik ben inmiddels wel zo langzaam dat ik de zonsopgang onderweg meemaak en niet op de top. Maar als je dan eindelijk eenmaal op de top staat is het wel een heerlijk gevoel. Veel tijd om te genieten is er niet want er wacht nog een hele tocht naar beneden. Nu het licht is geworden zie je pas de prachtige uitzichten over de krater, kliffen en de Kilimanjaro, maar je ziet dan ook pas langs wat voor afgronden je die nacht hebt geklommen. Het was maar goed dat het donker was en de diepten toen niet hebben gezien, want anders was de klim nog een stuk spannender geweest. Zo'n 3 en een half uur en paar valpartijenen later waren we weer in het kamp. Hier konden we paar uurtjes uitrusten voordat we verder gingen afdalen naar het eerste kamp. Het was een lange dag van in totaal 11 uur lopen, dus we waren blij toen we het kamp zagen. De 4de dag was het nog maar 2 1/2 uur dalen voordat we weer op lagere grond waren. We werden weer terug gereden naar onze hotel in Moshi en na 4 dagen konden we eindelijk weer een douche nemen. Die middag hadden we nog tijd om Moshi een beetje te verkennen, want meer tijd was er niet want de volgende ochtend werden we alweer opgehaald voor de safari. Ik had al een voorproefje gehad met een minisafari in 'Mikumi national park' met mijn mem en haar vriendin, maar nu gingen we voor 6 dagen en oa. naar het beroemde Serengeti en Ngorogoro crater. We bezochten 4 parken in totaal die elk qua natuur van elkaar verschillen. Het eerste park was Tarangire, die bekend staat om zijn olifanten en baobab bomen. Vervolgens Serengeti, een masai woord voor eindeloze vlaktes, uitgestrekte vlaktes van droge savanne en afgeplatte acacia bomen. Daarna door na de Ngorogoro krater en tenslotte lake Manyara, dat erg groen en dik bebost is. Eindelijk kon ik met eigen ogen zien wat ik altijd als eerste beeld van afrika heb gehad, gevoed door de films 'Nowhere in africa' en 'I dreamed of africa'. De eindeloze vlaktes, masai die in een kraal van ronde hutjes wonen en masai jongens die het vee hoeden. We kamperen tijdens de safari en soms was dit midden in het park en dan val je in slaap met hyena gehuil of olifant getrompetter op de achtergrond. Nachtelijk bezoekjes naar de wc stelde je dan toch liever uit. En zo kon het ook voorkomen dat op een morgen je, je tent uitkomt en er ineens een olifant achter je tent staat. Het ultieme safari gevoel. We hebben heel wat dieren gezien. De big five is gespot, maar helaas kon de neushoorn niet worden gefotografeerd omdat die alleen met een verrekijker was te onderscheiden. Maar leeuwen, olifanten, luipaarden, buffels zijn gezien en vereeuwigd op de foto en verder nog gnoes, gazelles, pumbas (knobbelzwijn), hyena's, apen, vogels in alle kleuren van de regenboog etc. Het is schitterend om al deze dieren in het wild te zien en vaak van heel dichtbij. Naast wilde dieren spotten gingen we ook enkele stammen rond lake Eyasi opzoeken. We brachten een huisbezoek aan een familie van de Datoq stam en gingen op jacht met de Hadzabe stam, beter bekend als de bosjesmannen. We hadden geen grote vangst. Alleen een vogel werd met pijl en boog uit een boom geschoten. Na de safari gingen we dus naar Zanzibar. Omdat we tijdens safari lang genoeg in de auto hebben gezeten en daarnaast om tijd te besparen gingen we met het vliegtuig. Dit werd een heel andere vlieg ervaring, want het bleek een klein vliegtuigje te zijn waar slechts 14 personen in kunnen, inclusief piloot. Met zo'n klein vliegtuigje duurt het opstijgen heel wat langer dus kon je langer genieten van de uitzichten voordat je boven de wolken bent. Het landen was een stuk onaangenamer voor mijn oren en ik was dan ook blij toen we landden op Zanzibar. Voordat we naar het strand gingen brachten we de eerste nacht door in Stonetown, het oude gedeelte van Zanzibar-town, de hoofdstad van Zanzibar. Een mooie oude stad waar de Arabische en Indische invloeden nog erg tastbaar zijn. Het is ook voornamelijk islamitisch dus de korte broek en jurkjes konden pas in het strandresort uit de tas worden gehaald. De laatste dagen in Tanzania zijn echt aangebroken. Het afgelopen half jaar is voorbij gevlogen. Ik zal met een dubbelgevoel zaterdag het vliegtuig instappen. Aan de ene kant ben ik blij iedereen weer in Nederland te zien, maar vind het ook erg jammer om Afrika weer achter te laten. Het blijft een schitterend continent. Ik wil jullie bedanken voor alle berichtjes. Het was altijd superleuk om deze te lezen. Asante sana!

Tot snel in Nederland!