SOS

Neej de titel is geen roep om hulp, maar tis mijn nieuwe werk. Donderdag ben ik begonnen in het SOS kinderdorp hier in Abomey-Calavi. Ik werk daar in het `kliniekje`, daar moet je je nu niet te veel bij voorstellen; het is één kamer met 2bedden, onderzoektafel en een bureau. Hier werkt 1 verpleegster die de kinderen van het dorp, de kinderen van buitenaf die nr school gaan in het SOS kinderdorp en de werknemers behandelt als ze ziek zijn. Op een dag komen er een stuk of 10 langs. Ik heb in die twee dagen dat ik daar nu werk niet veel meer gedaan dan kijken, de temperatuur opmeten, wegen en de medicijnen die ze uitdeeld opschrijven in een boek. In de toekomst zie ik niet veel meer mogelijkheden voor mij te doen; maar het is in ieder geval wel interresant en de verpleegster wil me ook wel wat dingen leren dus dat is ook leuk. Maar het lijkt wel dat de organisatie niet door heeft dat we echt iets willen doen... plaatsen ze me nu hier in zo`n onbetekend klein `kliniekje` maar voor het moment is het werk nog wel interessant en vermaak me daar nog wel...

Vandaag is het World Aids Day en ik mocht met de ONG Arbre de Vie, van Nannette, mee naar een congres tegen aids in het Novotel hotel, hier in Cotonou. Hier kwamen verschillende ONG op af dus leek me ontzettend leuk om een keer mee te maken. S`ochtends om half 10 begon het, natuurlijk bleek dit uiteindelijk rond half 11 te worden, met een welkomswoord van de hoteldirecteur. Daarna was er een sketch van het team van Arbre de Vie. Het thema was 'mieux informe, mieux protege', beter geinformeerd, beter beschermd. In de sketch werd een vergelijking gemaakt tussen een man die seropositief was en richting het ziekenhuis ging voor een test en medicijnen, en een man die geinfecteerd was, maar een traditionele genezer ofwel de Voodoo guerrisseurs te hulp vroeg. Uiteindelijk kwam de laatste dus te overlijden en leefde de ander vrolijk verder...met gebruik van medicatie dan! Vervolgens vertelde een dokter over de preventie, symptomen e.d van Aids en kregen drie mensen met Aids het woord om hun verhaal te vertellen. Dit was allemaal in het frans dus heb niet alles meegekregen, maar de hoofdlijnen waren duidelijk. Tussen de middag kregen we daar een lunch, en wat voor één! Dat was echt smullen. Eerst bord volgeschept met lekkere salade, friet, kip en brood. En daarna moest ik een moeilijke keuze maken uit het aanbod van allerlei kleine taartjes/cakejes en fruit als toetje. Heb me echt vol gegeten.. Daarna zijn we weer terug naar Nannette`s thuis hier in Cotonou gegaan en daar zit ik nu dan misbruik te maken van hun internetaansluiting daar;)

Iedereen (alvast) een goed sinterklaasfeest toegewenst! (hier in de 31graden, kan ik me echt niet voorstellen dat sinterklaas nu bij jullie in land is;) maar 5december komt er toch echt aan, dus is het klopt toch echt:p)

Tot horens

ohja @ anke: zo bruin ben ik nog niet hoor, alleen mn gezicht en armen zijn aardig bijgebruind, maar verder zijn me benen nog steeds 2 melkflessen...