Bestemming bereikt!

Hallo allemaal!
Na
- In 6 provincies te zijn geweest
- 4 tijdszones te hebben gepasseerd
- Ongeveer 90 uur in de bus te hebben gezeten
- Op zijn minst 5000 km te hebben afgelegd
...zijn we aangekomen in Montreal, mijn eindbestemming. Wist je dat Montreal geografisch gezien even dicht bij Europa ligt als bij Vancouver?! Dat zegt wel iets over de reis die we achter de rug hebben. Maar we hebben heel wat van Canada kunnen zien. De aankomst in Montreal betekent ook dat er gestudeerd moet worden. Sinds maandag ben ik bezig met mijn franse taalcursus. Daar later meer over, eerst even terug naar mijn reis vanaf het punt waar ik me ten tijde van het vorige bericht bevond. Nadat ik het vorige bericht had verzonden zijn we dus naar Winnipeg gegaan. Hier zijn we een dag gebleven en de volgende ochtend zijn we doorgereisd naar Ottawa. Dit was een reis van 35 uur per bus!! Ottawa is de hoofdstad van Canada en hier hebben we het parlementsgebouw bezocht en zijn we naar het Canadees oorlogsmuseum geweest. Dat was erg interessant, zo ben ik bijvoorbeeld te weten gekomen dat er in Ottawa elk jaar een tulpenfestival plaatsvindt, dat is gestart nadat Nederland na de oorlog 100.000 tulpenbollen naar de stad stuurde om de Canadese soldaten te eren die Nederland bevrijd hadden en als dank voor het verlenen van onderdak aan prinses Juliana. Uiteindelijk hebben we de hele middag in het museum rondgedwaald en werden we zo'n beetje tegen sluitingstijd eruit geschopt (:P). Na 2 dagen Ottawa namen we weer de bus met als eindbestemming Montreal. In montreal moest ik eerst mijn gastfamilie vinden, wat nog enige voeten in de aarde had aangezien ik de straat niet kon vinden en niemand van de familie de telefoon op nam. Gelukkig heeft men tegewoordig mobiele telefoons met gps erop zodat een voorbijganger de straat kon opzoeken en me kon laten zien hoe ik moest lopen. Mijn gastfamilie bleek nog 4 andere studenten in huis te hebben(2 duitsers en 2 brazilianen) en zelf hebben ze ook nog 3 jonge kinderen dus het huis is goed vol. De familie is erg gastvrij en spontaan. Sinds maandag ben ik dus ook met frans begonnen. Ik ben geplaatst op het niveau intermediair 1. De klas bestaat voornamelijk uit zuid-amerikanen. De paar europeanen die er zijn, komen voornamelijk Zwitserland (heel verrassend, dacht dat ze daar tweetalig waren?!). Montreal is tweetalig dus wanneer je geen zin hebt om frans te praten kun je gemakkelijk overgaan in het Engels (maar daarvoor ben ik er natuurlijk niet:P. Alsof frans nog niet moeilijk genoeg is, spreken ze hier quebecios frans, wat nog moeilijker te volgen is. Gelukkig komen de meeste leraren uit Frankrijk en zijn zij tenminste goed te volgen. Ik heb les van 9 uur tot 4 uur. Het voelt net als of ik weer terug op de middelbare school ben met zulke uren;). Mijn gastfamilie woont niet in het centrum, dat betekent dat ik elke dag de bus en metro naar school moet nemen. De reis duurt op zijn minst een uur. Dus er blijft weinig tijd over om Montreal te ontdekken (maar drie weken moet genoeg zijn om iets van Montreal te zien). De school bevindt zich midden in oud Montreal, waar de gebouwen allemaal schitterend zijn, dus dat heb ik in ieder geval al gezien. Tijdens de lessen wordt ons vaak spelenderwijs geprobeert frans te leren. Zo hebben we het weerbericht van ons land al voor camera moeten presenteren (jullie hebben nog niet eens zo slecht weer daar:P), hebben we het spel ' wie ben ik' en een ' moordspel' gespeeld, hebben we een vakantieadvertentie in elkaar moeten knutselen etc. (zo lijkt het net alsof ik in een kleuterklas ben belandt, maar we leren ook echt wel iets:P)
Nu ik al op de helft van mijn reis zit, ook nog kort iets over wat mij hier zo in Canada opvalt.
Canada wil niet worden vergeleken met de USA, maar er valt niet te ontkomen aan de vele amerikaanse invloeden hier. Zo stikt het hier van de Starbucks cafes en Amerikaanse fastfoodketens. Maar de mentaliteit is hier heel anders (niet dat ik ooit in amerika ben geweest, maar dat stel ik me zo voor). De mensen zijn hier over het algemeen heel gastvrij, vriendelijk, behulpzaam en beleefd. Zo gaat men in de rij staan voor de bus, zodat wie eerst komt ook eerst in de bus mag (zoiets heb ik nog nooit in nederland gezien). In de restaurants is de service erg snel, je hebt gelukt als je de laatste hap in je mond kan doen voordat ze je bord weer meenemen. Ook is het vaak zo dat je nog half volle glas fris(okee beetje overdreven, een kwart dan) voor je neus wordt weggenomen en je even later een nieuwe krijgt voorgezet. ' Ehm..okeej daar had ik niet omgevraagd, lekker snel geld verdienen', dachten we de eerte keer. Maar wat blijkt je krijgt een gratis refill xD. Daar staat wel tegenover dat er van je wordt verwacht op zijn minst een fooi van 15% te geven. De bediening krijgt maar weinig betaald en de fooien moeten dat tekort aanvullen. De fooi berekening kost ons altijd weer hoofdbrekens, want jah we willen ook niet onbeleefd lijken. Wat hier ook verwarrend is, is dat alles hier is geprijsd zonder dat de belasting erbij in is berekend dus de prijs is niet wat het lijkt er komt nog eens belasting bovenop.
Nou dat was het weer voor nu. Tenslotte nog een paar antwoorden op comments:

@ werdiena en nienke: zo graag wat foto's willen laten zien, waar het niet dat mijn lieve zusje de benodigde kabel voor de camera hiervoor niet kon vinden dus helaas ben ik niet in staat om foto's op internet te plaatsen. Dus even geduld totdat ik weer terug in Nederland ben;)
@ joy: ja ik ben inderdaad ook naar Edmonton mall geweest (eigenlijk is dat het enigste wat ik van edmonton gezien heb:P) Gelukkig past er niets meer in mijn backpack anders had ik daar heel wat geld uitgegeven;)


Bisous,
Sietske