Safari njema!

Lieve allemaal,
Daar zijn we weer! Ik heb eindelijk de grote stad Dar-es-salaam voor enkele dagen verlaten en een heel nieuwe, andere kant van Tanzania aanschouwd. Genoeg reden om dus weer een nieuwe blog te schrijven. Voordat we Dar verlaten nog kort iets over mijn stagevorderingen. Na oncologie ben ik naar afdelingen gegaan die we in Nederland niet hebben, namelijk ‘diarree’ en ‘malnutrition’ (= ondervoeding). Dit zijn veelvoorkomende problemen in Tanzania en ze hebben daarom een eigen afdeling. Om meer te leren over onder ander deze typische tropische ziektes/problemen is een van de redenen waarom ik voor een stage in de Afrika heb gekozen, dus ik was erg nieuwsgierig naar deze afdelingen. Ik heb veel kunnen leren over de aanpak van deze problemen, maar doordat er meer studenten dan patiënten op de afdeling waren en er geen duidelijke organisatie was, besloot ik er niet al te lang te blijven. Inmiddels ben ik weer terug op de algemene kinderafdeling. Hier liggen kinderen met allerlei problemen, waaronder ook regelmatig ondervoeding. Het is een goede plek om veel te leren en ook om steeds meer zelf te doen. Ik heb al enkele korte gesprekjes in Kiswahili met patiënten zelfstandig kunnen voeren. Het gaat ‘pole pole’, oftewel langzaam aan, maar mijn Kiswahili gaat vooruit. Naast het afdelingswerk is er dus ook nog het dagelijks onderwijs. Dit is niet altijd even waardevol, gezien de presenteertalenten en verstaanbaarheid van de studenten, maar ik gebruik de gelegenheid vooral ook om te ‘socializen’ met mijn medestudenten. Maar zoals in het begin gezegd heb ik even tijd vrijgemaakt om meer van Tanzania te ontdekken. Samen met een Duits meisje ben ik naar Lushoto geweest. Dit is een dorp op ongeveer 7 uur rijden van Dar-es-Salaam. Gezien de reistijd besloot ik een paar dagen eerder weekend te nemen, zodat we afgelopen donderdag konden vertrekken. Om half 6 in de ochtend gingen we op weg naar ‘Ubungo’, een groot, chaotisch busstation waar alle lange afstandsbussen vandaan vertrekken. Tot nu toe heb ik Ubungo proberen te vermijden, gezien het verkeer hier helemaal vast kan raken en het dus ellenlang duurt om Ubungo te passeren. Maar het was gelukkig nog vroeg in de ochtend dus het viel nu mee en bij aankomst werden we direct meegenomen naar de juiste bus. We mochten op de voorste stoelen plaatsnemen zodat we een mooi uitzicht op de weg hadden. En het uitzicht was prachtig eenmaal buiten Dar. Het platteland van Tanzania is heel groen en naarmate we verder naar het noorden reden werd de weg steeds glooiender en op het laatst waren daar de Usambara bergen. Lushoto ligt op 1200 meter dus de laatste tientallen kilometers gingen omhoog over wel heel erg nauwe weggetjes, met haarspelbochten en langs diepe afgronden, dus dat was wel even je hart vast houden en niet te veel opzij kijken. Bij aankomst in Lushoto zochten we een goedkoop, en uitermate eenvoudig, hostel op. Hier logeerde ook een Fins meisje die mijn reisgenoot eerder al in Dar had ontmoet. Zij introduceerde ons aan een Tanzaniaan, die ook een gids bleek te zijn. Ze hadden afgesproken om het lokale bier, gemaakt van suikerriet, te proberen en dus wij konden er ook direct aan geloven. Laat ik het zo zeggen, ik heb liever Heineken;-) We zochten nog een gids voor hiking en dus werden er direct met deze jongen afspraken voor de volgende dagen gemaakt. We zouden 2 dagen gaan hiken rond Lushoto. De volgende ochtend gingen we met onze gids wandelen naar een uitzichtpunt op zo’n 7 kilometer van Lushoto. De omgeving van Lushoto is werkelijk prachtig. De route bracht ons langs regenwoud, bananenplantages, eucalyptusbomen, maisvelden en kleine dorpjes waardoor we vlagen van het dorpsleven konden zien. De lokale bevolking leeft voornamelijk van de natuur en landbouw is de voornaamste bron van inkomsten. Onze gids wist veel te vertellen over de natuur, zodat we veel leerden over allerlei soorten planten en bomen, maar ook over lokale tradities en traditionele geneeskunst. Het weer in Lushoto wordt wel ‘kameleon weer’ genoemd, aangezien het zo snel kan veranderen. Van volop zon kan het weer ineens omslaan en regenen. Gezien Lushoto op hoogte ligt is het er ook koel en voor het eerst in maanden heb ik weer kou ervaren. Behalve dit kameleon weer, hebben we ook echte kameleons gespot. Onze gids had ik hier een indrukwekkend oog voor. Waar wij de kameleons nog misten wanneer we er met onze neus bovenop stonden, kon hij ze al van enkele meters afstand spotten. Het doel van onze hike was dus een uitzichtpunt, maar helaas bij aankomst bleek het erg mistig te zijn en de natuur liet niet meer dan een korte glimp van de uitgestrekte vlaktes en bergen in de verte zien. Maar de trip was er niet minder mooi om. ’s Avonds openen er zich allemaal kleine restaurantjes op straat waar vrouwen uit grote pannen een bord met rijst of ugali (maispap) serveren voor nog geen euro. In een van deze restaurantjes aten we dan ook. De volgende dag gingen weer op pad met onze gids. Ditmaal was het doel een waterval die zich op ongeveer 20 kilometer van Lushoto bevindt. Wederom was het weer een prachtige route met enkele steile beklimmingen waartegen mijn spieren behoorlijk protesteerden, maar ze werden allemaal met gezucht en gekreun overwonnen. Het regenwoud deed zijn naam eer aan, want het regende bijna de hele dag. Enkele malen wanneer het echt stortregende schuilden we bij lokale bevolking in huis. Maar het doel werd bereikt en onderaan de waterval hadden we in de regen een picknick met chapati (soort pannenkoek) en fruit. Gelukkig hoefden we niet helemaal in terug te lopen. In het eerst volgend dorpje namen we een taxi terug naar Lushoto. We waren helemaal verkleumd, maar gelukkig regelde onze gids warm water voor ons in het hostel zodat we een warme douche hadden. Helaas moesten we de volgende ochtend alweer de bus terug naar Dar nemen. Eenmaal terug in Dar is het wel weer wennen aan het warme weer. Van 13 graden naar 33 graden is toch een heel verschil. Ik zal zo dadelijk een paar foto’s op facebook plaatsen, want foto’s zeggen meer dan woorden en laten een geweldige trip zien. Vol goede moed en nieuwe energie ga ik weer aan de slag in het ziekenhuis.

Liefs uit Dar!

Sietske