Een update uit Dar-es-Salaam

Hallo allemaal,

Hoe is het in Nederland? Ik hoorde dat jullie mooi lenteweer hebben gehad. Volgens mij hebben jullie meer zon gehad dan wij hier in Tanzania. Het regenseizoen is op de helft en het is met bakken uit de lucht komen vallen de afgelopen weken. Vanwege gebrek aan afvoersystemen en de slechte wegen leidde dit tot overstroomde wegen en er worden nieuwe grote gaten in het wegdek geslagen. Ook het terrein buiten mijn appartement was overstroomt dus om uit mijn appartement tot de gate te komen moest ik door enkeldiep water. Gelukkig heb ik enkellaarsjes mee en die reikten net hoog genoeg. Maar het was een hele opgave om met droge voeten bij het ziekenhuis te komen. En dan moet je nagaan dat waar ik woon het allemaal nog wel meevalt. In de slechtere buurten reikte al dat water soms tot de daktoppen en mensen betaalden jongens om hun veilig en droog over het water te dragen. Gelukkig is het de afgelopen dagen (bijna) droog gebleven en dus is de situatie weer wat genormaliseerd. En dat kwam goed uit want Pasen betekent een lang weekend van vrijdag tot maandag en dus tijd om het land verder te ontdekken. De afgelopen tijd ben ik met een nichtje van een vriend naar een kleermaker gegaan om het een en ander uit de schitterende ‘kangas’ en ‘kitenges’ te laten maken. Zij nodigde mij uit om afgelopen vrijdag mee te gaan naar Bagamoyo. Dit is een stadje zo’n 70km ten noorden van Dar en het is de voormalige hoofdstad van Duits Oost-Afrika daarnaast was het in de 19e eeuw het eindpunt van de handelkaravaan in Oost-Afrika van slaven en ander koopwaar. Vanuit hier werden ze verder verscheept naar de Arabische landen. Met name in de oude gedeelte van deze stad zijn deze Duitse en Arabische invloeden nog zichtbaar. Naast ons tweeën waren er ook nog 3 vrienden van haar en met zn allen zijn we die vrijdagavond op stap geweest. De mode in de nachtclub ik vooral ‘kort, korter, kortst’. Waar op straat nog iedereen degelijk is gekleed is alles toegestaan in de nachtclub en hotpants en minirokjes kunnen niet kort genoeg zijn. Afrikanen zijn fantastische dansers en daar sta je dan als ‘mzungu’, maar ik heb mijn best gedaan;-) Het werd een super gezellige avond. De nacht was dan ook kort toen we 10 uur alweer uit moesten checken in het hotel. Brak of niet de volgende ochtend was het tijd voor enige geschiedenis en we bezochten het slavernijmuseum. Gelet op het feit dat ik hier het twintigvoudige voor moest betalen in vergelijking met de Tanzanianen vond ik de rondleiding maar snel en kort en was er weinig te zien, dus het was niet echt de moeite waard. Het was een prachtige dag en de hitte in combinatie met de weinige nachtrust maakte dat we niet veel energie hadden voor veel anders dan lekker relaxen aan het strand en gezellig ergens te lunchen. Op de namiddag vertrokken we weer naar Dar-es-Salaam. Hier kwamen we in een grote file terecht en we besloten dan ook de bus vroegtijdig te verlaten en met een bajaji een sluiproute op te zoeken. Maar op deze route was het nog steeds druk en al met al duurde het 2 uur om Dar door te kruisen naar waar ik woon. Ondertussen was het ook donker geworden en ik lette niet goed op toen ik aan het smssen was in de bus . Ik zat aan de raamzijde en ineens werd mijn telefoon bijna uit mijn handen gegrist door een jongen, gelukkig was mijn reflex om mijn hand terug te trekken net op tijd en kon ik voorkomen dat mijn telefoon voor de tweede keer werd gestolen, maar het heeft me wel weer doen beseffen dat je toch alert moet blijven voor dieven. Bagamoyo was niet mijn eerste kennismaking met een Tanzaniaanse nachtclub. Ook in Dar ben ik laatst op stap geweest. Met mijn huisgenoot was ik uiteten in een Libanees restaurant. Hier ontmoetten we de eigenaar en paar vrienden van hem. Nadat het restaurant sloot bleven we nog gezellig zitten praten en ontstond het idee om naar de nachtclub te gaan. De eigenaar kende mensen daar dus we kwamen gratis binnen en er werd een tafel buiten voor ons gezelschap geregeld. Zoals overal bij hotels en clubs in Tanzania werkten hier ook ‘Masai’ als bewakers en één werd op pad gestuurd voor pizza. Met pizza en alcohol vermaakten we ons tot in de vroege uurtjes. Deze vrienden van de eigenaar hebben mij de afgelopen weken nog vaker uitgenodigd voor gelegenheden. Zodoende heb ik veel nieuwe mensen ontmoet en ook een andere zijde van Dar leren kennen. Zo zijn we naar de musical ‘Grease’ geweest die werd opgevoerd door een mix van Westerse en Tanzaniaanse jongeren. En we zijn in Afrika dus het publiek moest niet stijf op de stoeltjes blijven zitten maar lekker meezingen en dansen. In de pauze werd iedereen de ‘Hand jive’ dansmoves aangeleerd zodat we lekker mee konden dansen tijdens de danswedstrijd op Rydell High School. Het was een zeer geslaagde musical. Een week later werd iemands verjaardag gevierd in een Nederlands restaurant in Dar (deze had ik tot dan toe nog niet ontdekt) en ik als Nederlandse was dan ook uitgenodigd om te komen. Met veel leuke mensen, de Tanzaniaanse variant van bitterballen en kroketten en Heineken bier werd het een gezellig feest.
Wat betreft de stage in het ziekenhuis resteren er nog 3 weken dus het aftellen kan beginnen. De afgelopen tijd ben ik druk geweest met studeren en het schrijven van mijn klinische les, een verplichting van de universiteit in Nederland. Het studeren was nodig, omdat ik mee ging doen aan de klinische examens van de Tanzaniaanse studenten. De studenten waren aan hun einde van hun rotatie op de kinderafdeling gekomen en dus waren er afsluitende examens. Dit was een goede gelegenheid voor mij om een paar beoordelingen te scoren. De examens bestonden uit een lange casus (40 min) en korte casus (20min). Er werd een Engelssprekende moeder voor mij gevonden zodat ik de anamnese en lichamelijk onderzoek zelfstandig kon doen. Mijn einddiagnose was ADHD en autisme spectrum stoornis. Dit is niet bepaald een diagnose die vaak in Afrika wordt gesteld en vaak onbekend bij mijn medestudenten dus het kwam goed uit dat ik deze casus had. De korte casus betekende dat ik met mijn supervisor over de afdeling ging en ondertussen stelde hij enkele vragen over patiënten die er lagen opgenomen. Al met al was het een leuke en leerzame belevenis en bovendien ook gezellig omdat we lang moesten wachten tussen de casussen door en er dus veel tijd was om te kletsen met medestudenten en andere doktoren. En ik ben ruim geslaagd voor beide examens!  De examens betekende het einde van de groep van studenten waar ik de afgelopen 12 weken mee heb opgetrokken en het is nu wel even weer wennen met een hele nieuwe groep studenten waarvan ik alle gezichten weer moet leren herkennen. In tegenstelling tot Nederland is hier de meerderheid van de medische studenten mannelijk, maar dit komt nu wel tot een hoogtepunt omdat de huidige groep uit alleen maar jongens bestaat. Het zijn de laatste loodjes voordat het tijd is voor vakantie. Mijn mem komt met een vriendin naar Tanzania en een week later komt mijn tweelingzus ook deze kant op. Ik kijk er naar uit om mijn familie te laten zien waar ik de afgelopen tijd heb gewoond en ook meer van het land te gaan ontdekken. Met mijn zus zal ik op safari gaan, Mount Meru beklimmen en Zanzibar bezoeken dus nog véél meer verhalen zijn in aantocht;-)

Haya! Doei!